همه چیز در مورد نعوظ (راست شدن آلت) در خواب

گاهی عجیب و گاهی خجالت آور است. این پدیده ایست که تقریباً نیمی از انسان‌های دنیا با آن سر و کار دارند. اما دلیل علمی نعوظ صبحگاهی یا همان راست کردن بی اراده در خواب چیست؟ در مطلب امروز سالمید به این پدیده جالب خواهیم پرداخت.

نعوظ صبحگاهی با اسم علمی NPT یا Nocturnal Penile Tumescence به معنای تورم شبانه آلت مردانه (که البته هیچ ارتباطی هم با پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای (NPT) ندارد!) یا نعوظ در هنگام خواب و یا بیدار شدن است. همه مردانی که نارسایی نعوظ ندارند به طور کاملاً طبیعی این پدیده را برای سه تا پنج بار حین خواب تجربه می‌کنند.

نعوظ صبحگاهی حتی در جنین هم برای فرزند رخ می‌دهد و طی عمر وی ادامه دارد. البته آقایان در چنین اتفاقاتی تنها نیستند. خانم‌ها هم پدیده مشابهی به اسم نعوظ کلیتوریس (چوچوله) و یا تجمع خون در واژن را حین خواب تجربه می‌کنند. غیر از انسان‌ها بسیاری از پستانداران نیز تجربه نعوظ صبحگاهی دارند.

با اینکه تئوری‌های مختلفی برای توضیح نعوظ صبحگاهی طی سال‌های اخیر ارائه شده است، دلایل اصلی آن همچنان مبهم است. نعوظ صبحگاهی همانند نعوظ کلیتوریس در ارتباط باخواب‌هاییست که با حرکت سریع چشم و پلک (اصطلاحا REM یا Rapid Eye Movement) همراه است. یک ایده اینست که طی این نوع خواب‌ها، سلول‌هایی از مغز که مرتبط با کنترل ماهیچه‌های آلت هستند، اصطلاحاً خاموش می‌شوند. بنابراین وقتی فعالیت آنها طی خواب کند می‌شود، واکنشهای تستسترون در بدن موجب نعوظ می‌شود.

همچنین ادعا شده که نعوظ صبحگاهی در ارتباط با آزاد شدن اکسید نیتروژن است. اکسید نیتروژن توسط سلول‌هایی در رگ‌های خونی ترشح می‌شود که به روان شدن خون و در نتیجه راحتی عضلات کمک می‌کند. همین روان شدن خوب باعث ضخیم‌تر شدن رگ‌ها و درنتیجه افزایش جریان خون به آلت می‌شود که نهایتاً منجر به نعوظ خواهد شد.

آیا نعوظ صبحگاهی فایده‌ای هم دارد؟

تا اینجا به چرایی این پدیده پرداختیم اما آیا فایده‌ای هم دارد؟ تئوری‌هایی مطرح هست که ادعا می‌کند این پدیده به سلامتی آلت کمک می‌کند. نعوظ باعث می‌شود که پوست بزرگ شونده آلت، کشیده شود که در نتیجه رسیدن اکسیژن به آن را تسهیل می‌کند. رسیدن اکسیژن به پوست، منجر به شادابی و جلوگیری از فساد آن می‌شود. این در حالیست که نرسیدن اکسیژن کافی به پوست یکی از دلایل نارسایی نغوظ در مردان است.

یک تئوری جالب دیگر اشاره دارد به جلوگیری طبیعی از شب ادراری. به طور کلی دو نوع نعوظ وجود دارد: نعوض ذهنی و رفلاکس. نعوظ ذهنی در اثر تفکرات و تصورات تحریک آمیز است که توسط سیگنال‌های عصبی ساطع می‌شود. اما نوع دوم یا رفلاکس، ارتباطی با افکار تحریک آمیز ندارد و به طور غیر اختیاری و در اثر مثانه پر رخ می‌دهد. عصب‌هایی که نعوظ رفلاکس را کنترل می‌کنند با مثانه پر نیز تحریک می‌شوند. از آنجاییکه ادرار کردن در مردان با آلت راست شده بسیار سخت است (امتحان کنید!)، تصور می‌شود که که نعوظ صبحگاهی عملاً مانع طبیعی بدن برای جلوگیری از ادرار است. هرچند که نتیجه این نظریه قابل ستایش است اما به نظر خیلی محتمل نیست زیرا بدن مکانیزم‌های متنوع و کاراتری برای جلوگیری از شب ادراری دارد.

نتیجه‌گیری

دلایل مختلفی برای توجیه پدیده نعوظ صبحگاهی مطرح شده است. ما در سالمید معتقدیم محتمل ترین نظریه، مربوط به مکانیزم بدن برای حفظ سلامتی آلت مردانه است. همچنین فراموش نکنیم که این پدیده، هرچند گاهی خجالت‌آور، اما کاملاً طبیعیست.