فهرست مطالب
- ۱ زگیلهای تناسلی چیستند؟
- ۲ آیا ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) باعث سرطان میشود؟
- ۳ آیا واقعاً رابطه جنسی دهانی نیز موجب ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) میشود؟
- ۴ تماس پوستی
- ۵ چطور میتوانم بفهمم که مبتلا شدهام؟
- ۶ در صورت ابتلا، چه کاری باید انجام دهم؟
- ۷ چطور میتوانم از خود در برابر این عفونت محافظت کنم؟
مرجع بیماریها و عفونتهای مقاربتی سالمید > ویروسی > زگیل تناسلی و ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)
Human Papillomavirus، به اختصار HPV، در ایران با نام ویروس پاپیلوم انسانی شناخته میشود. این نام عملاً به گروه عظیمی از ویروسها اشاره دارد که بعضاً موجب بروز زگیلهای تناسلی در انسان میشود. بیش از ۱۰۰ نوع متفاوت HPV وجود دارد که علت ابتلای بیش از نیمی از جامعه فعال جنسی ایالات متحده به نوعی از HPV را توجیه میکند! شیوع این بیماری به شکل هشداردهندهای بالا است، ولی اغلب افراد مبتلا هیچگونه علائمی از خود نشان نمیدهند.
HPV مثال نقض خوبی از یک باور غلط و رایج در مورد بیماریهای منتقله مقاربتی است. متاسفانه افراد بسیاری بر این باورند که این بیماریها تنها در صورت داشتن روابط متعدد جنسی با مبتلایان منتقل میشوند. اما اینطور نیست. ویروس HPV بسیار مسری است و برای ابتلا به آن برقراری یک رابطه جنسی با فرد آلوده کفایت میکند. خبر خوب این است که اغلب انواع HPV فاقد علائم بالینی هستند و در طی دو سال از بدن پاکسازی میشوند. خبر بد این است که انواعی از HPV وجود دارند که میتوانند موجب زگیل تناسلی و یا تومورهای خطرناک سرطان شوند.
زگیلهای تناسلی چیستند؟
عامل زگیلهای تناسلی، ویروس HPV است. تمامی انواع HPV ها موجب بروز زگیلهای انسانی نمیشوند. همچنین، این زگیلها نه تنها موجب درگیری ناحیه تناسلی (فرج، واژن، سرویکس و آلت تناسلی مرد) میشود، بلکه مقعد و حتی حلق را نیز درگیر میکند.
این زگیلها به شکل برآمدگیهای کوچک و گلکلمی بروی ناحیه درگیر ایجاد میشوند. گاهی اوقات، این زگیلها دردناک هستند. زگیلهای تناسلی اغلب ناشی از HPV ۶ و HPV 11 هستند. درمان آنها از طریق جراحی، انجماد و یا دارو انجام میشود. بااینحال، پس از درمان نیز تضمینی برای عدم انتقال بیماری به دیگران وجود ندارد. حتی گاهی اوقات این زگیلها پس از درمان عود کرده و میبایست مجدداً و بعضاً چندین بار درمان شوند. بااینحال خبر خوب اینست که HPV هایی که موجب زگیل تناسلی میشوند با HPV هایی که سرطانزا هستند، متفاوتند.
آیا ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) باعث سرطان میشود؟
بله، البته برخی از انواع HPV ها عامل سرطان هستند. HPV اغلب بهعنوان عامل اصلی سرطان سرویکس شناخته میشود. اما میتواند موجب سرطان مقعد و حلق نیز بشود. به همین دلیل، در نظر داشتن استفاده مداوم از کاندوم (در صورت لزوم حتی برای رابطه جنسی دهانی) امری ضروری است.
آیا واقعاً رابطه جنسی دهانی نیز موجب ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) میشود؟
بله. پس از ابتلا امکان ایجاد سرطان حلق نیز وجود دارد و میتواند بخش میانی حلق را درگیر کند. البته HPV تنها عامل سرطان حلق نیست و عامل معمول آن نیز محسوب نمیشود، ولی بههرحال باید خطر آن را مدنظر قرارداد.
صرفنظر از سرطان حلق، برقراری رابطه جنسی دهانی با فرد مبتلا به ویروس HPV میتواند موجب پاپیلوماتوز تنفسی راجعه (RRP) نیز بشود. عامل این بیماری، HPV ۶ و HPV 11 است و میتواند موجب رشد تومورها در مجرای هوایی و نهایتاً ریهها شود. این نوع HPV حتی میتواند در طی زایمان از مادر به فرزند منتقل شود. بنابراین انجام آزمایش به منظور اطمینان از عدم ابتلا به HPV در طی حاملگی، امری ضروری است. تاکید میکنیم که با استفاده از یک کاندوم یا سد دندانی میتوان تا حد زیادی از ابتلا به HPV پیشگیری کرد.
تماس پوستی
HPV در طبقه بیماریهای منتقله مقاربتی پوستی قرار دارد. این بدین معنی است که برای انتقال این بیماری نیازی به مایعات بدن (برخلاف بیماریهای دیگری همچون ایدز، کلامیدیا و غیره) نیست. به طور شفاف انتقال آن از طریق رابطه جنسی، عشقبازی و حتی رابطه جنسی دستی میسر است.
چطور میتوانم بفهمم که مبتلا شدهام؟
ازآنجاییکه اغلب انواع HPV فاقد علائم بالینی هستند، تشخیص ابتلا امری سخت است. اگر شک دارید که مبتلا به زگیل تناسلی هستید، مراجعه به پزشک و اطمینان از عامل آن (تبخال یا برخی از عفونتهای غیر مقاربتی دیگر) ضروری است.
در زنان، طی آزمایش پاپ اسمیر سالانه، آن نوع HPV که عامل سرطان سرویکس است نیز چک میشود. بااینحال طی این آزمایش وضعیت ابتلا به سرطان حلقی و یا مقعدی بررسی نمیشوند. لذا اگر فکر میکنید که علائم یکی از این دو سرطان را از خود بروز میدهید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
همچنین، در حال حاضر هیچ تست HPV برای مردان وجود ندارد. اگر فکر میکنید که امکان ابتلای شما وجود دارد (با بروز علائم و یا اینکه شریکتان مبتلا به این بیماری شده است)، مراجعه به پزشک به منظور برنامهریزی مراحل بعدی و درمان بسیار ضروری است.
در صورت ابتلا، چه کاری باید انجام دهم؟
اولین کاری که باید انجام دهید، مراجعه و مشورت با پزشک است. آنها قادر به تشخیص نوع HPV شما هستند. گزینههای درمانی چندانی برای HPV وجود ندارد. زگیلهای تناسلی میتوانند با استفاده از داروهای موضعی، انجماد یا جراحی درمان شوند ولی بااینحال اغلب عود کرده و درمان مجدد آنها باید صورت گیرد. سرطان سرویکس، در صورت تشخیص و درمان در مراحل اولیه، قابلدرمان است. با اینحال، درمانی برای خود ویروس وجود ندارد. در صورتی که ابتلای ویروس در شما تشخیص داده شد باید شریکان روابط گذشته خود را از این امر آگاه سازید. احتمالاً چنین گفتگویی بسیار مشکل است اما نباید فراموش کرد که در نتیجه آن ممکن است متوجه شوید که چطور مبتلا شدهاید و ضمناً امکان دارد اطلاعات آنها در مورد نوع HPV و عواقب آن به درمان شما نیز کمک بسزایی کند.
چطور میتوانم از خود در برابر این عفونت محافظت کنم؟
مطمئنترین راه برای محافظت در برابر انواعی از ویروس، واکسن HPV است که اغلب با نام واکسن گاردازیل (گارداسیل – Gardasil) در ایران موجود است. گاردازیل میتواند به مردان و زنان کمک کند، ولی بااینحال نکاتی در مورد این واکسن وجود دارد که مورد توجه است. برای مثال، این واکسن نمیتواند تمامی انواع HPV ها را درمان کند و همچنین تجویز آن برای افراد بالای ۲۶ سال ممنوع است.
در حقیقت، گاردازیل تنها میتواند از چهار نوع HPV شامل دو نوع عامل سرطان سرویکس (۱۶ و ۱۸) و از دو نوع عامل معمول زگیلهای تناسلی (۶ و ۱۱) پیشگیری کند. این بدین معنی است که تمام HPV های سرطانی با استفاده از گاردازیل قابل پیشگیری نیستند.
همانطور که پیشتر گفته شد، استفاده از کاندوم اولین راه برای پیشگیری از ابتلا به انواع HPV است. بااینحال بدلیل شدت سرایت این ویروس، نمیتوان تنها به کاندوم اکتفا کرد. کاندومها تمامی ناحیه تناسلی مرد مثل بیضهها و یا پوست اطراف آلت تناسلی که ممکن است با مایعات واژنی در تماس باشند را نمیپوشانند.
کاندوم زنانه، میتواند در پیشگیری از انتشار HPV کمک زیادی کند و ضمناً ازآنجاییکه این کاندوم، تمامی بخش بیرونی آلت تناسلی زنان را میپوشاند، میتواند از پخش شدن مایع واژنی نیز جلوگیری کند. البته بازهم نمیتوان این گزینه را بینقص دانست. بااینحال میتواند کمک قابل توجهی محسوب شود.
[منبع: CDC, Condomdepot]
نظرات کاربران