مرجع بیماری‌ها و عفونت‌های مقاربتی سالمید > باکتریایی > بیماری لایم

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۴ در مجله طب تحقیقاتی به چاپ رسیده است، امکان انتقال بیماری لایم (Lyme Disease) از طریق برقراری رابطه جنسی را متذکر می‌شود. این مورد، عرصه‌ای جدید در زمینه تحقیقات مرتبط با بیماری لایم است و همان‌طور که پیش از این احتمال می‌رفت، بیماری لایم یا سندرم بانوارث، تنها به شکل مستقیم از منبع آن (گزش کنه حامل بیماری) منتشر می‌شود. سخت‌کنه‌ یا Ixodidae که یک آهو یا موش را گزیده است، حامل باکتری بورلیا برگدورفری است و با گزش انسان، این باکتری را به وی انتقال می‌دهد.

بیماری لایم، که در سه مرحله فرد را درگیر می‌کند، یک باکتری مارپیچ-شکل است که شباهت خارق‌العاده‌ای با باکتری عامل سفلیس دارد. هر دو باکتری در خانواده باکتری‌های مارپیچ (اسپیروکت) بوده و دم‌هایی دارند که موجب تحرک آن‌ها می‌شود.

علائم بیماری لایم (مستقیماً پس از انتقال در مرحله ۱)

• ضایعه چشم مانند در محل گزش
• گردن درد
• لرز
• تب و سردرد
• درد عضلانی و مفصلی

جای زخم چشمی شکل گزش که البته همیشه به این شکل نیست. ۲۰ تا ۳۰ درصد مبتلایان جای گزش ندارند.

همچنین عفونت در طی ۲۴ ساعت پس از گزش اولیه بروز یافته و درمان باید فوراً انجام پذیرد. بیماری لایم، حالتی بسیار خطرناک است که در صورت عدم درمان آنتی‌بیوتیکی (مراحل ۲ و ۳)، موجب کرختی، درد عصبی، مشکلات شناختی، مورمور، ضعف عضلانی، مشکل در حرف زدن و فلجی می‌شود. مطالعه فوق‌الذکر به مقایسه بیماران عفونی و غیر عفونی با یک گروه کنترل پرداخت. هیچ عضوی از گروه کنترل، پس از آزمایش به بیماری لایم مبتلا نبود. از افرادی که پیش از مطالعه مبتلا به بیماری لایم بودند، نمونه‌برداری شد تا نوع دقیق اسپیروکت لایم آن‌ها مشخص شود.

از ترشحات واژنی و منی زوج‌هایی که یکی از شرکای جنسی مبتلا به بیماری لایم بوده و دیگری پیش از مطالعه عاری از این عفونت بود، نمونه‌برداری شد و تمامی این نمونه‌ها پیش از شروع مطالعه، ثبت گردیدند. سپس، زوج‌ها پس از برقراری رابطه جنسی محافظت نشده دومرتبه تحت آزمایش قرار گرفتند. پس از رابطه جنسی، محققین اثرات مشابه لایم را در هر دو زوج- شریک جنسی فاقد عفونت پیشین و شریک جنسی مبتلا- شناسایی کردند. این امر نشان می‌دهد که این باکتری همراه با مایعات بدن در طی رابطه جنسی، انتقال می‌یابد.

این کشف، علت رخداد بالای سالیانه موارد جدید ابتلا به بیماری لایم، علیرغم نبود مدارکی دال بر گزش کنه در بسیاری از موارد را توجیه می‌کند. مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های ایالات متحده اعلام کرده است که بیش از ۳۰۰ هزار مورد جدید سالیانه تشخیص و گزارش داده می‌شوند. این آمار بالای ابتلا تا پیش از این تحقیق توجیه خاصی نداشت.

مدارک نشان می‌دهند که زنان در زمینه ابتلا به بیماری لایم از طریق رابطه جنسی نسبت به مردان حساس‌تر هستند. احتمال مثبت شدن آزمایش بیماری لایم ترشحات واژنی به نسبت منی دو برابر بود؛ بنابراین، بیماری لایم دلیل دیگری برای درخواست استفاده از کاندوم در طی رابطه جنسی توسط زنان است.

اگر همسر شما مبتلا به بیماری لایم است، استفاده از کاندوم‌های لاتکس برای پیشگیری از انتقال این باکتری‌ها بسیار مهم است. دقیقاً همانند بیماری‌های منتقله مقاربتی باکتریایی همچون سفلیس، کلامیدیا و سوزاک، دلیلی برای ابتلا به این بیماری با وجود استفاده از کاندوم مناسب وجود ندارد.

[منابع: MedLine Plus, Condomdepot]