فهرست مطالب
می دانیم که هرچه سن مردان افزایش می یابد، احتمال بروز اختلال عملکرد جنسی در آنها بیشتر میشود. اختلال عملکرد جنسی شامل موارد زیادی میشود که یک مقاربت موفق را تحت تأثیر قرار می دهد. یکی از آنها اختلال نعوظ (ED) است که به میل کلی مرد به رابطه جنسی و کیفیت نعوظ او اشاره دارد. بسیاری از مطالعات بزرگ ، چه در ایالات متحده و چه در سراسر جهان، این موضوع را تائید کرده اند. با این حال، سن تنها عامل این اختلال نیست. در حقیقت ، یک برداشت واضح از مطالعاتی که علل ED را بررسی کرده است این است که صرف نظر از سن، بسیاری از عوامل دیگر هم برای ED وجود دارد که تا حدی قابل کنترل هستند. به عنوان مثال، اگر رژیم غذایی خوبی داشته باشید و تمرینات ورزشی زیادی انجام دهید، می توانید شانس ابتلا به اختلال نعوظ و سایر مشکلات سلامتی را که می تواند باعث ED یا بدتر شدن آن شود را کاهش دهید.
این مقاله به تعریف ED می پردازد و نشان می دهد که چگونه سایر ریسک فاکتورها بر احتمال بروز بیماری ED تأثیر می گذاردو برخی از دلایل افزایش شیوع آن در مردان مسن را بیان می کند. درنهایت، ما برخی از نکات مربوط به سبک زندگی و درمان های پزشکی را که می تواند به بازگرداندن عملکرد جنسی در افراد مسن کمک کند معرفی می کنیم
اختلال نعوظ چیست؟
نعوظ یک فرآیند پیچیده است که در آن فرایندهای فیزیولوژیکی و روانی با هم عمل می کنند تا آلت تناسلی را به حالت نعوظ درآورند. اختلال نعوظ (ED) اصطلاح پزشکی در تعریف ناتوانی دائمی در رسیدن یا حفظ نعوظ برای برقراری رابطه جنسی است. ED شکایت شایع است، حتی در میان افراد جوان و این به یکی از مهمترین مشکلات سلامتی تبدیل شده است که نیاز به درمان دارد. به طور کلی، تحقیقات نشان داده که افزایش سن خطر ابتلا به ED را از ۱.۲٪ در سال برای مردان بین ۴۰ تا ۴۹ سال تا ۴.۶ درصد برای مردان بین ۶۰ تا ۶۹ سال افزایش می دهد [۱]
ریسک فاکتورهای مشترک ED، یعنی فشار خون بالا، دیس لیپیدمی، دیابت شیرین و بیماری آترواسکلروتیک قلب در مردان مسن شیوع بیشتری دارد. علاوه بر این، جراحی عروقی، عصبی و غدد عصبی و لگنی نیز در افزایش بروز ED در جمعیت سالمند نقش دارد. بنابراین، پیری یکی از مهمترین عوامل خطر ابتلا به بیماری ED است. هدف این مقاله مروری بر تغییرات وابسته به سن در عملکرد نعوظ با تأکید ویژه بر فیزیولوژی نعوظ است که با روند پیری و ED مرتبط هستند.
در مطالعه ای با بیشترین شرکت کنندگان مرد تا به امروز، محققان ۳۱،۷۴۲ متخصص سلامت مردان از ایالات متحده را مورد بررسی قرار دادند تا درک کنند که چگونه سن و سایر عوامل بر میزان اختلال نعوظ تأثیر می گذارند. (مردان مبتلا به سرطان پروستات، که می تواند باعث ED شود، در این مطالعه وارد نشده اند.) نتایج حاصل از این نظرسنجی ها، که در زیر به آنها خواهیم پرداخت، در سال ۲۰۰۳ در Annals of Internal Medicine منتشر شد. در اینجا تجزیه و تحلیل پاسخ دهندگان به لحاظ سنی وجود دارد:
نتایج نظرسنجی از این مطالعه نشان داد که اکثر مردان ۵۳ تا ۵۹ ساله (۷۴٪) توانایی عملکرد جنسی خود را “خوب” (۳۰٪) یا “بسیار خوب” (۴۴٪) ارزیابی می کنند. در انتهای طیف، عکس این اتفاق افتاد: اکثریت (۶۴٪) مردان ۸۰ تا ۹۰ ساله توانایی خود را برای عملکرد جنسی “ضعیف” (۱۵٪) یا “بسیار ضعیف” (۴۹٪) ارزیابی کردند. فقط ۱۰٪ از مردان بالای ۸۰ سال امتیازات “خوب” (۸٪) یا “بسیار خوب” (۲٪) را داده اند:
علاوه بر این یافته ها ، در این مطالعه چگونگی تغییر میل به رابطه جنسی با افزایش سن مردان بررسی شد. این گروه از مردان در سنین ۵۳ تا ۵۹ سالگی به طور کلی احساس می کردند که تمایل آنها به رابطه جنسی خوب است. هفتاد درصد این مردان گفتند که تمایل آنها “خوب” (۳۶٪) یا “بسیار خوب” (۳۴٪) است. در مقابل ، فقط ۲۶٪ از مردان ۸۰ تا ۹۰ ساله گفتند که تمایل آنها “خوب” (۲۰٪) یا “بسیار خوب” (۶٪) است.
این مطالعه همچنین نشان میدهد که به طور مشخص، کمتر از ۲٪ از مردانی که مشکلات نعوظ را گزارش کرده اند، گفته اند که آنها ابتدا قبل از ۴۰ سالگی تجربه کرده اند و تنها ۴٪ گفته اند که بین ۴۰ تا ۴۹ سالگی تجربه کرده اند. اما با نگاهی به سن ۵۰ سالگی و بالاتر، افزایش چشمگیری مشاهده شد. حدود یک چهارم مردان گفتند که مشکلات نعوظ از ۵۰ تا ۵۹ سالگی شروع شده و ۴۰٪ گفتند که این مشکلات از ۶۰ تا ۶۹ سالگی آغاز شده است.[۲]
دلایل اختلال نعوظ
تحریک جنسی مردانه فرایند پیچیده ای است که شامل مغز، هورمون ها، احساسات، اعصاب، ماهیچه ها و رگ های خونی است. اختلال نعوظ می تواند ناشی از مشکل در هر یک از این موارد باشد. به همین ترتیب، استرس و نگرانی های سلامت روانی می توانند باعث اختلال در نعوظ یا بدتر شدن آن شوند. گاهی اوقات هم ترکیبی از مسائل جسمی و روانی باعث اختلال در نعوظ می شود. به عنوان مثال، یک وضعیت جسمی جزئی می تواند عملکرد جنسی شما را تحت تاثیر قرار دهد و این ممکن است باعث نگرانی در مورد حفظ نعوظ شود. در نهایت اضطراب ناشی از آن می تواند منجر به اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود.
دلایل جسمی
در بسیاری از موارداختلال نعوظ ناشی از عوامل فیزیکی است. علل شایع عبارتند از:
-
کمبود تستوسترون در مردان مسن
کمبود تستوسترون در ارتباط با کاهش عملکرد بیضه معمولاً در مردان مسن دیده می شود. کاهش قابل توجهی در تعداد و حجم سلول های لیدیگ (سلول های تولید کننده اسپرم) در مطالعات بافت شناسی در مردان مسن دیده شده است. سطح تستوسترون در جمعیت پیر ۵۰-۷۰ سال در مقایسه با مردان ۲۰ تا ۴۰ ساله در حدود ۵۰٪ موارد کمتر نشان داده شد. [۳]
اگرچه رابطه مستقیم علت و معلولی بین کمبود تستوسترون و شدت ED نشان داده نشده، اما طبق مطالعات، کاهش سطح تستوسترون در بیماران مبتلا به اختلال نعوظ مشاهده شده است. اگرچه ما به وضوح می دانیم که تستوسترون برای حفظ عملکردهای نعوظ مورد نیاز است و سطح تستوسترون با میل جنسی طبیعی و نعوظ طبیعی ارتباط دارد اما با وجود ED ارتباط ندارد. تأثیر کمبود تستوسترون بر روی ساختار و مورفولوژی آلت تناسلی مرد یکی دیگر از عوامل مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد.[۴]
-
تغییرات مورفولوژیکی و عروقی آلت تناسلی
عملکرد مناسب اندوتلیال عروقی برای حفظ نعوظ بسیار مهم است. بنابراین، هرگونه نارسایی عروقی مربوط به روند پیری، امکان ایجاد آسیب به اندوتلیال و تأثیر بر عملکردهای نعوظ را دارد. ریسک فاکتورهای اختلال عملکرد اندوتلیال مانند فشار خون بالا، دیابت شیرین، تصلب شرایین و چربی خون بیشتر در مردان مسن مشاهده می شود و بنابراین خطر ED را در این جمعیت نیز افزایش می دهد.
-
فشار خون در مردان مسن
فشار خون بالا بیماری دیگری است که با ED ارتباط دارد و بیشتر در افراد مسن مشاهده می شود. فشار خون بالا همچنین با اختلال عملکرد اندوتلیال و تصلب شرایین همراه است و بنابراین بیشتر به توسعه ED کمک می کند. علاوه بر این داروهایی که برای فشار خون بالا تجویز می شوند مانند مسدود کننده های بتا و دیورتیک های تیازید می توانند بر عملکردهای نعوظ نیز اثرات مخربی داشته باشند [۵]
-
دیابت شیرین
دیابت نوع ۲ نیز بیشتر در جمعیت مسن دیده می شود. نشان داده شد که دیابت در عملکرد نعوظ تداخل ایجاد می کند و بیماران دیابتی زودتر دچار ED شدیدتر می شوند. هایپرگلیسمی تولید گونه های اکسیژن واکنش پذیر را تحریک می کند و اینها با فیزیولوژی نعوظ تداخل دارند. تغییرات عروقی و عصبی همراه با اختلال عملکرد اندوتلیال بیشتر به توسعه و شدت ED در مردان دیابتی کمک می کند. [۶]
-
سیگار و دخانیات
اثرات تجمعی سیگار کشیدن در افراد مسن بیشتر دیده میشود و یک پیامد آن معمولا ED شدید است. سیگار کشیدن علاوه بر تغییرات عروقی ممکن است سطح تستوسترون را نیز تحت تأثیر قرار دهد. ترک سیگار ممکن است در بازیابی عملکردهای نعوظ کمک کند. در یک مطالعه، نشان داده شد که خطر ابتلا به ED در افراد سیگاری بیشتر از مردانی است که هرگز سیگار نکشیده اند. [۷]
-
چربی خون
چربی خون باعث اختلال در عملکرد اندوتلیال و التهاب آن می شود. استاتین ها درمان اصلی چربی خون هستند و اثرات محافظتی بر روی اندوتلیوم دارند و می توانند عملکردهای نعوظ را بهبود بخشند. اگرچه، تأثیرات استاتین بر عملکردهای نعوظ هنوز مورد بحث است.
-
فعالیت بدنی
فعالیت بدنی نیز معمولاً در مردان مسن کاهش می یابد. در مطالعه روند پیری در ماساچوست نشان داده شد که فعالیت بدنی با کاهش سطح ED همراه است. در یک متاآنالیز اخیر نشان داده که اصلاح سبک زندگی ، عملکرد نعوظ در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافته است. [۸]
-
داروها
مردان مسن به احتمال زیاد برای مدیریت بیماری های زمینه ای از داروها استفاده می کنند. در حالی که این داروها می توانند سلامت کلی را افزایش دهند ، برخی از آنها ممکن است علائم ED را بدتر کنند. آنها می توانند شامل داروهایی برای:
- کاهش فشار خون ، مانند تیازیدها
- مسدود کننده های بتا
- ادرار آور
- آریتمی قلبی یا سایر مشکلات قلبی
- بیماری پارکینسون
- کاهش درد ، مانند کدئین و مورفین
- داروهای شیمی درمانی
فردی که به داروی خود مشکوک است که ممکن است در بیماری ED نقش داشته باشد، باید این موضوع را با پزشک در میان بگذارد. پزشک متخصص ممکن است دوز دارو را کاهش دهد یا گزینه مناسب دیگری را پیشنهاد دهد. بنابراین فرد نباید مصرف دارو را قطع کند، مگر اینکه پزشک به او گفته باشد که انجام این کار بی خطر است.
دلایل روانشناختی
مغز نقشی اساسی در تحریک مجموعه ای از وقایع جسمی که باعث نعوظ می شوند دارد و این از احساس هیجان جنسی شروع می شود. تعدادی از موارد می توانند در احساسات جنسی اختلال ایجاد کرده و باعث اختلال در نعوظ شوند. افسردگی یک ریسک فاکتور مهم برای بیماری ED است. مردان مسن تمایل به افسردگی دارند و مهمتر از همه این است که این گروه از مردان می توانند به شدت از اثر داروهایی مانند مهارکننده های جذب مجدد سروتونین بر عملکردهای نعوظ تأثیر بپذیرند.
۱. Johannes CB, Araujo AB, Feldman HA, Derby CA, Kleinman KP, McKinlay JB. Incidence of erectile dysfunction in men 40 to 69 years old: longitudinal results from the Massachusetts male aging study.
نظرات کاربران