به طور کلی، ناباروری به ناتوانی در باردار شدن پس از یک سال رابطه جنسی محافظت نشده تعریف می شود. از آنجایی که مشخص شده است که باروری در زنان با افزایش سن به طور پیوسته کاهش می‌یابد، برخی از پزشکان زنان ۳۵ ساله یا بالاتر را پس از ۶ ماه رابطه جنسی محافظت نشده ارزیابی و درمان می‌کنند [۱]
علت ناباروری
ناباروری می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود که در ادامه به این علل خواهیم پرداخت.
ناباروری در زنان
ناباروری در زنان معمولاً به دلیل مشکلات مربوط به تخمک گذاری (آزاد شدن ماهانه تخمک از تخمدان ها) ایجاد می شود. برخی از مشکلات به طور کلی آزاد شدن تخمک را متوقف می کنند، در حالی که برخی دیگر مانع از آزاد شدن تخمک در طی برخی چرخه ها می شوند.
مشکلات تخمک گذاری می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
- مشکلات تیروئید – هم پرکاری غده تیروئید و هم کم کاری آن می توانند از تخمک گذاری جلوگیری کنند.
- نارسایی زودرس تخمدان – جایی که تخمدان ها قبل از ۴۰ سالگی از کار می افتند.
- جای زخم ناشی از جراحی -جراحی لگن می‌تواند به لوله‌های فالوپ که تخمدان‌ها را به رحم متصل می‌کند، آسیب برساند و زخمی ایجاد کند. همچنین جراحی دهانه رحم گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد زخم یا کوتاه شدن گردن رحم (دهانه رحم) شود.
سندروم تخمدان پلی کیستیک
مشکلات مخاط دهانه رحم
هنگامی که در حال تخمک گذاری هستید، مخاط دهانه رحم نازک تر می شود تا اسپرم راحت تر از طریق آن شنا کند. اگر مشکلی در مخاط وجود داشته باشد، می تواند باردار شدن را دشوارتر کند.
فیبروم ها
رشد غیر سرطانی سلول ها به نام فیبروم در داخل یا اطراف رحم می تواند بر باروری تأثیر بگذارد. در برخی موارد، آنها ممکن است از چسبیدن تخمک بارور شده در رحم جلوگیری کنند یا ممکن است لوله فالوپ را مسدود کنند.
اندومتریوز
اندومتریوز وضعیتی است که در آن قطعات کوچکی از پوشش رحم (آندومتر) در مکان‌های دیگر مانند تخمدان‌ها شروع به رشد می‌کنند.این می تواند به تخمدان ها یا لوله های فالوپ آسیب برساند و باعث مشکلات باروری شود.
بیماری التهابی لگن
بیماری التهابی لگن (PID) یک عفونت دستگاه تناسلی فوقانی زن است که شامل رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها میشود.این بیماری اغلب به دلیل یک عفونت مقاربتی (STI) ایجاد می شود. PID می‌تواند به لوله‌های فالوپ آسیب بزند و زخمی کند و حرکت تخمک به داخل رحم را غیرممکن کند.
عقیم سازی
برخی از زنان اگر نخواهند دیگر بچه دار شوند، اقدام به عقیم سازی می کنند. عقیم سازی شامل انسداد لوله های فالوپ است تا تخمک نتواند به رحم برسد. این عمل به ندرت قابل برگشت است – حتی اگر عمل باز شدن مسیر را انجام دهید، لزوما نمی توانید بچه دار شوید.
عقیم سازی زنان
داروها
عوارض جانبی برخی از انواع داروها می تواند بر باروری شما تأثیر بگذارد. این داروها شامل:
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) – مصرف طولانی مدت یا دوز بالای NSAID ها، مانند ایبوپروفن یا آسپرین، می تواند باردار شدن را دشوارتر کند.
- شیمی درمانی – داروهایی که برای شیمی درمانی استفاده می شوند گاهی اوقات می توانند باعث نارسایی تخمدان شوند، به این معنی که تخمدان های شما دیگر نمی توانند به درستی کار کنند.
- داروهای اعصاب – داروهای ضد روان پریشی که اغلب برای درمان روان پریشی استفاده می شوند، گاهی اوقات می توانند باعث پریود نشدن یا ناباروری شوند.
- اسپیرونولاکتون – نوعی دارویی که برای درمان احتباس مایعات (ادم) استفاده می شود. باروری باید حدود ۲ ماه پس از قطع مصرف اسپیرونولاکتون بهبود یابد
- داروهای غیرقانونی مانند ماری جوانا و کوکائین می توانند به طور جدی بر باروری تأثیر بگذارند و تخمک گذاری را دشوارتر کنند. [۲]
ناباروری در مردان
منی و اسپرم
یکی از علل شایع ناباروری در مردان، مایع منی بی کیفیت، مایع حاوی اسپرم است که در حین رابطه جنسی انزال می شود.
دلایل احتمالی منی غیر طبیعی عبارتند از:
- کمبود اسپرم – ممکن است تعداد اسپرم بسیار کم داشته باشید یا اصلا اسپرم نداشته باشید
- اسپرم هایی که به درستی حرکت نمی کنند – این کار شنا کردن اسپرم به سمت تخمک را سخت تر می کند.
- اسپرم غیر طبیعی – اسپرم گاهی اوقات می تواند شکل غیر طبیعی داشته باشد و حرکت و بارور کردن تخمک را برای آنها سخت تر می کند.
بین افزایش دمای کیسه بیضه و کاهش کیفیت مایع منی نیز ارتباط مستقیم وجود دارد
بیضه ها
بیضه ها اسپرم تولید و ذخیره می کنند و اگر آسیب ببینند، می تواند به طور جدی بر کیفیت مایع منی تأثیر بگذارد.
این موضوع می تواند حاصل این اتفاق ها باشد:
- عفونت بیضه ها
- سرطان بیضه
- جراحی بیضه
- نقص مادرزادی بیضه ها
- زمانی که ۱ یا هر دو بیضه به داخل کیسه بیضه نزول نکرده باشد (کیسه شل پوستی که حاوی بیضه است)
- آسیب بیضه ها
عقیم سازی (وازکتومی)
این عمل شامل بریدن و مهر و موم کردن لوله هایی است که اسپرم را از بیضه های شما خارج می کند (واس دفران) تا منی دیگر حاوی اسپرم نباشد.
وازکتومی
اختلالات انزال
برخی از مردان مشکلات انزال دارند که می تواند ترشح مایع منی را در حین رابطه جنسی دشوار کند.
هیپوگنادیسم
هیپوگنادیسم سطح پایین غیر طبیعی تستوسترون، هورمون جنسی مردانه است که در ساخت اسپرم نقش دارد که ممکن است ناشی از تومور، مصرف داروهای غیرقانونی یا سندرم کلاین فلتر (یک سندرم نادر شامل یک کروموزوم اضافی زنانه) باشد.
داروها
برخی از انواع داروها گاهی اوقات می توانند باعث مشکلات ناباروری شوند که شامل:
- سولفاسالازین – یک داروی ضد التهابی که برای درمان بیماری هایی مانند بیماری کرون و آرتریت روماتوئید استفاده می شود. سولفاسالازین می تواند تعداد اسپرم ها را کاهش دهد، اما اثرات آن موقتی است و با قطع مصرف آن، تعداد اسپرم شما باید به حالت عادی برگردد.
- استروئیدهای آنابولیک – اغلب به طور غیرقانونی برای ساخت عضله و بهبود عملکرد ورزشی استفاده می شود. سوء استفاده طولانی مدت از استروئیدهای آنابولیک می تواند تعداد اسپرم و تحرک اسپرم را کاهش دهد.
- شیمی درمانی – داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی گاهی اوقات می توانند تولید اسپرم را به شدت کاهش دهند
- داروهای گیاهی – برخی از داروهای گیاهی، می توانند بر تولید اسپرم تأثیر بگذارند یا اندازه بیضه های شما را کاهش دهند.
- داروهای غیرقانونی مانند ماری جوانا و کوکائین نیز می توانند بر کیفیت مایع منی تأثیر بگذارند. [۳]
ناباروری بدون دلیل
در انگلستان، ناباروری غیرقابل توضیح حدود ۱ مورد از هر ۴ مورد ناباروری را تشکیل می دهد. این زمانی است که هیچ دلیلی در هیچ یک از زوجین قابل شناسایی نیست.
موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) توصیه می کند که زنان مبتلا به ناباروری غیرقابل توضیح که پس از ۲ سال رابطه جنسی منظم و بدون محافظت باردار نشده اند، باید تحت درمان IVF قرار گیرند.
تشخیص
بیش از ۸ زوج از هر ۱۰ زوج که زن، زیر ۴۰ سال دارد، طی یک سال پس از داشتن رابطه جنسی منظم و محافظت نشده باردار می شوند. رابطه جنسی محافظت نشده منظم به معنای داشتن رابطه جنسی هر ۲ تا ۳ روز بدون استفاده از روش های پیشگیری از بارداری است.
چه زمانی باید کمک پزشکی دریافت کرد؟
اگر بعد از یک سال تلاش باردار نشدید به پزشک مراجعه کنید.
اگر شرایط زیر را دارید باید زودتر به پزشک مراجعه کنید:
- زن هستید و ۳۶ سال یا بیشتر سن دارید – کاهش باروری با رسیدن به اواسط ۳۰ سالگی سریعتر می شود.
- دلیل دیگری برای نگرانی در مورد باروری خود دارید، به عنوان مثال، اگر سرطان را تحت درمان قرار داده اید یا فکر می کنید ممکن است یک عفونت مقاربتی (STI) داشته باشید.
آزمایش‌های باروری ممکن است زمان ببرد و با افزایش سن، باروری زنان کاهش می‌یابد، بنابراین بهتر است زودتر دست به کار شوید.پزشک می‌تواند یک ارزیابی اولیه برای بررسی مواردی که ممکن است باعث مشکلات باروری شما شود انجام دهد و به شما در مورد اقدامات بعدی توصیه کند.همیشه بهتر است هر دو طرف به پزشک مراجعه کنند، زیرا مشکلات باروری می‌تواند بر هر دو طرف تأثیر بگذارد. تلاش برای بچه دار شدن فرآیند حساسی است، بنابراین مهم است که تا حد امکان از یکدیگر حمایت کنید. استرس خود یکی از عواملی است که می تواند بر باروری تأثیر بگذارد.
سوالاتی که ممکن است پزشک شما بپرسد :
پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی و جنسیتان می پرسد.
بارداری و بچه های قبلی
اگر زن هستید، پزشک در مورد زایمان های قبلی و هر گونه عارضه بارداری قبلی و همچنین در مورد سابقه سقط جنین از شما سوال می کند.
مدت زمان تلاش برای باردار شدن
پزشک از شما می پرسد که چه مدت برای باردار شدن تلاش کرده اید. حدود ۸۴ درصد از افراد در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده منظم (هر ۲ تا ۳ روز) در عرض ۱ سال باردار می شوند. از کسانی که در سال اول باردار نمی شوند، حدود نیمی از آنها در سال دوم باردار می شوند. اگر کمتر از ۴۰ سال دارید و برای مدت طولانی برای بچه دار شدن تلاش نکرده اید، ممکن است به شما توصیه شود که برای مدت طولانی تری به تلاش خود ادامه دهید.
ارتباط جنسی
از شما پرسیده می شود که هر چند وقت یکبار رابطه جنسی دارید و آیا در حین رابطه جنسی مشکلی دارید یا خیر. ممکن است از صحبت کردن در مورد زندگی جنسی خود با پزشک احساس ناراحتی یا خجالت کنید، اما بهتر است برای نتیجه بهتر در این مورد راحت و صادق باشید. اگر مشکل باروری مربوط به رابطه جنسی باشد، ممکن است به راحتی بر آن غلبه شود.
مدت زمانی که از توقف پیشگیری از بارداری میگذرد
از شما در مورد نوع پیشگیری از بارداری که قبلا استفاده کرده اید و زمانی که استفاده از آن را متوقف کرده اید، سوال می شود. گاهی اوقات ممکن است مدتی طول بکشد تا برخی از انواع پیشگیری از بارداری از کار بیفتند و این ممکن است بر باروری شما تأثیر بگذارد.
سابقه پزشکی و علائم
پزشک در مورد هر گونه بیماری که در گذشته داشته اید یا دارید، از جمله عفونت های مقاربتی (STI) صحبت خواهد کرد. اگر زن هستید، از شما در مورد اینکه آیا پریودهای منظمی دارید و آیا خونریزی بین قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی دارید یا خیر هم سوال خواهد شد.
دارو
برخی از داروها می توانند بر باروری شما تأثیر بگذارند. پزشک در مورد هر دارویی که مصرف می کنید از شما می پرسد و ممکن است در مورد درمان های جایگزین با شما صحبت کند. باید هر داروی بدون نسخه ای را که مصرف می کنید، از جمله داروهای گیاهی و مکمل ها ذکر کنید.
شیوه زندگی
چندین عامل سبک زندگی می تواند بر باروری شما تأثیر بگذارد. سوالاتی که ممکن است از شما در این باره پرسیده شود:
- آیا سیگار می کشید؟
- چقدر وزن دارید؟
- آیا الکل می نوشید؟
- آیا داروهای غیرقانونی یا مواد مخدر مصرف می کنید؟
- آیا استرس دارید؟
ممکن است برای افزایش شانس باردار شدن، پزشک توصیه کند که در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید.
در مورد اینکه:
چگونه می توانم شانس باردار شدن خود را افزایش دهم؟ بیشتر بخوانید
پس از پرسیدن سوالات، پزشک ممکن است معاینه فیزیکی انجام دهد یا شما را به آزمایشگاه معرفی کند.
معاینه ی جسمی
اگر زن هستید، پزشک ممکن است:
شما را وزن کند تا ببیند آیا شاخص توده بدنی (BMI) سالمی دارید یا خیر. همچنین ممکن است ناحیه لگن را برای بررسی عفونت، توده یا حساسیت، که می‌تواند نشانه فیبروم، تومور تخمدان، آندومتریوز یا بیماری التهابی لگن (PID) باشد بررسی کند.
اگر مرد هستید، پزشک ممکن است موارد زیر را بررسی کند:
- بررسی بیضه ها برای وجود هرگونه توده یا تغییر شکل
- بررسی آلت تناسلی از لحاظ شکل، ساختار و هر گونه ناهنجاری
پس از معاینه فیزیکی، ممکن است برای آزمایشات بیشتر به یک تیم متخصص ناباروری یا کلینیک باروری ارجاع داده شوید.
آزمایش های باروری برای زنان
آزمایشاتی که برای یافتن علت ناباروری در زنان انجام می شود عبارتند از:
آزمایشات خون
نمونه های خون شما را می توان برای هورمونی به نام پروژسترون آزمایش کرد تا بررسی شود که آیا در حال تخمک گذاری هستید یا خیر. زمان انجام آزمایش بر اساس منظم بودن دوره های شماست. اگر پریودهای نامنظم دارید، آزمایشی برای اندازه گیری هورمون هایی به نام گنادوتروپین ها به شما پیشنهاد می شود که تخمدان ها را برای تولید تخمک تحریک می کند.
آزمایش کلامیدیا
کلامیدیا یک بیماری مقاربتی است که می تواند باروری را تحت تاثیر قرار دهد. یک سواب – شبیه به یک جوانه پنبه ای، اما کوچکتر، نرم و گرد – برای جمع آوری برخی از سلول ها از دهانه رحم برای آزمایش کلامیدیا استفاده می شود. آزمایش ادرار ممکن است به عنوان جایگزین استفاده شود. در صورت ابتلا به کلامیدیا برای شما آنتی بیوتیک تجویز می شود.
اسکن با امواج فراصوت
از سونوگرافی می توان برای بررسی تخمدان ها، رحم و لوله های فالوپ استفاده کرد. برخی از شرایط که می توانند رحم را تحت تاثیر قرار دهند، مانند اندومتریوز و فیبروم، می توانند از بارداری جلوگیری کنند. همچنین می‌توان از اسکن برای جستجوی نشانه‌هایی استفاده کرد که نشان می‌دهند لوله‌های فالوپ (لوله‌هایی که تخمدان‌ها و رحم را به هم متصل می‌کنند) ممکن است مسدود شده باشند، که ممکن است مانع از حرکت تخمک در طول لوله‌ها و داخل رحم شود.
اگر سونوگرافی احتمال انسداد را نشان دهد، پزشک شما را به یک متخصص ارجاع می دهد تا برای بررسی های بیشتر مانند لاپاراسکوپی اقدام کنید.در طول سونوگرافی ترانس واژینال، یک پروب اولتراسوند در واژن شما قرار می گیرد. از این اسکن می توان برای بررسی سلامت رحم و تخمدان ها و هرگونه انسداد در لوله های فالوپ استفاده کرد.
هیستروسالپنگو-کنتراست-سونوگرافی نوع خاصی از اسکن اولتراسوند است که گاهی برای بررسی لوله های فالوپ استفاده می شود. مقدار کمی مایع از طریق لوله ای که در گردن رحم شما (دهانه رحم) قرار می گیرد، به رحم شما تزریق می شود. اولتراسوند برای بررسی مایعات هنگام عبور از لوله های فالوپ برای بررسی انسداد یا ناهنجاری استفاده می شود.
اشعه ایکس
هیستروسالپنگوگرام تصویربرداری با اشعه ایکس از رحم و لوله های فالوپ پس از تزریق رنگ مخصوص است. می توان از آن برای یافتن انسداد در لوله های فالوپ استفاده کرد، که ممکن است مانع حرکت تخمک ها در طول لوله ها و داخل رحم شما شود.
لاپاراسکوپی
لاپاراسکوپی شامل ایجاد یک برش کوچک در قسمت تحتانی شکم است تا بتوان یک لوله نازک با دوربین در انتهای آن (لاپاراسکوپ) برای بررسی رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها قرار داد. ممکن است رنگ از طریق دهانه رحم به لوله های فالوپ تزریق شود تا هرگونه انسداد در آنها مشخص شود. لاپاراسکوپی معمولاً فقط در صورتی استفاده میشود که احتمال دارد مشکلی داشته باشید – برای مثال، اگر در گذشته یک دوره بیماری التهابی لگن (PID) داشته‌اید، یا اگر اسکن‌ها احتمال انسداد یک یا هر دو لوله‌ها را نشان می‌دهند.
عمل لاپاراسکوپی
تست های باروری برای مردان
آزمایشاتی که برای یافتن علت ناباروری در مردان انجام می شود عبارتند از:
تجزیه و تحلیل مایع منی
این ازمایش برای بررسی مشکلات اسپرم، مانند تعداد کم اسپرم یا اسپرم هایی است که به درستی حرکت نمی کنند، انجام میشود.
آزمایش کلامیدیا
نمونه ای از ادرار شما برای بررسی کلامیدیا آزمایش می شود، زیرا می تواند بر باروری تأثیر بگذارد. در صورت ابتلا به کلامیدیا، پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز می کند.
درمان
۳ نوع اصلی درمان باروری وجود دارد:
- داروها
- روش های جراحی
- لقاح کمکی – از جمله تلقیح داخل رحمی (IUI) و لقاح آزمایشگاهی (IVF)
داروها
داروهای رایج باروری عبارتند از:
- کلومیفن – آزادسازی ماهانه تخمک (تخمک گذاری) را در زنانی که به طور منظم تخمک گذاری ندارند یا اصلا نمی توانند تخمک گذاری کنند را تحریک می کند.
- تاموکسیفن – جایگزینی برای کلومیفن است که ممکن است در صورت داشتن مشکلات تخمک گذاری تجویز شود.
- متفورمین – برای زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) مفید است.
- گنادوتروپین ها – می توانند به تحریک تخمک گذاری در زنان کمک کنند و همچنین ممکن است باروری را در مردان بهبود بخشند
- هورمون آزاد کننده گنادوتروپین و آگونیست های دوپامین – انواع دیگر داروهای تجویز شده برای تحریک تخمک گذاری در زنان
- برخی از این داروها ممکن است عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ، سردرد و گرگرفتگی ایجاد کنند.[۴]
جراحی
انواع مختلفی از روش های جراحی وجود دارد که ممکن است برای بررسی مشکلات باروری و کمک به باروری مورد استفاده قرار گیرد.
جراحی لوله فالوپ
اگر لوله های فالوپ شما مسدود یا زخمی شده اند، ممکن است برای ترمیم آنها نیاز به جراحی داشته باشید. از جراحی می توان برای شکستن بافت اسکار در لوله های فالوپ استفاده کرد که باعث می شود تخمک ها راحت تر از آنها عبور کنند. موفقیت جراحی به میزان آسیب لوله های فالوپ بستگی دارد. از عوارض احتمالی جراحی لوله‌های رحمی می‌توان به حاملگی خارج رحمی اشاره کرد، یعنی زمانی که تخمک بارور شده در خارج از رحم کاشته میشود.
اندومتریوز، فیبروم و PCOS
آندومتریوز زمانی است که قسمت هایی از پوشش رحم در خارج از رحم شروع به رشد می کند. جراحی لاپاراسکوپی اغلب برای درمان اندومتریوز با از بین بردن یا برداشتن کیسه های پر از مایع به نام کیست استفاده می شود. همچنین ممکن است برای برداشتن فیبروم های زیر مخاطیاستفاده شود.
اگر سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) دارید، اگر داروی تخمک گذاری جواب نداده باشد، می توان از یک روش جراحی جزئی به نام حفاری تخمدان لاپاروسکوپی استفاده کرد. این روش شامل استفاده از گرما یا لیزر برای از بین بردن بخشی از تخمدان است.[۵]
اصلاح انسداد اپیدیدیم و جراحی برای بازیابی اسپرم
اپیدیدیم یک ساختار سیم پیچ مانند در بیضه است که به ذخیره و انتقال اسپرم کمک می کند. گاهی اوقات اپیدیدیم مسدود می شود و از انزال طبیعی اسپرم جلوگیری می کند. اگر این امر باعث ناباروری شود، می توان از جراحی برای اصلاح انسداد استفاده کرد.
استخراج اسپرم از طریق جراحی ممکن است موثر باشد. اگر:
- دارای انسدادی است که مانع از انتشار اسپرم می شود
- بدون لوله ای که اسپرم را از بیضه تخلیه می کند (واس دفران) به دنیا آمده باشد.
- وازکتومی یا برگشت وازکتومی ناموفق داشته است
هر دو عمل چند ساعت طول می کشد و تحت بی حسی موضعی به عنوان روش های سرپایی انجام می شود.
لقاح کمکی
لقاح داخل رحمی (IUI)
لقاح داخل رحمی (IUI) که به عنوان لقاح مصنوعی نیز شناخته می شود، شامل وارد کردن اسپرم به داخل رحم از طریق یک لوله پلاستیکی نازک از دهانه رحم می شود. اسپرم ابتدا جمع آوری شده و در یک مایع شسته می شود. نمونه های با بهترین کیفیت (سریع ترین) انتخاب می شوند. این فرآیند اغلب یک روز پس از افزایش هورمون های تخمک گذاری در زنان انجام می شود و بدون درد یا مداخله جراحی در مطب پزشک قابل انجام است [۶]
لقاح آزمایشگاهی (IVF)
درمان به روش IVF
لقاح آزمایشگاهی (IVF)، زمانی است که تخمک در خارج از بدن بارور می شود. داروی باروری برای تشویق تخمدان ها برای تولید تخمک بیشتر از حد معمول تزریق می شود. تخمک ها از تخمدان ها خارج می شوند و در آزمایشگاه با اسپرم بارور می شوند. سپس یک تخمک بارور شده (جنین) برای رشد و نمو به رحم بازگردانده می شود. .[۷][۸]
اهدای تخمک و اسپرم
اگر شما یا همسرتان مشکل ناباروری دارید، ممکن است بتوانید از یک فرد اهداکننده تخمک یا اسپرم دریافت کنید تا به شما در باردار شدن کمک کند. درمان با تخمک اهدایی معمولاً با استفاده از IVF انجام می شود.
عوارض درمان
عوارض درمان ناباروری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
حاملگی چند قلو:
شایع ترین عارضه درمان ناباروری، حاملگی چند قلو – دوقلو، سه قلو یا بیشتر است. به طور کلی، هر چه تعداد جنین ها بیشتر باشد، خطر زایمان و زایمان زودرس و همچنین مشکلات دوران بارداری مانند دیابت بارداری بیشتر می شود. نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می آیند بیشتر در معرض خطر مشکلات سلامتی و رشد هستند. قبل از شروع درمان در مورد بارداری چند قلو با پزشک خود صحبت کنید.
سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS):
داروهای باروری برای تحریک تخمک گذاری می توانند باعث OHSS شوند، به ویژه با ART، که در آن تخمدان ها متورم و دردناک می شوند. علائم ممکن است شامل درد خفیف شکم، نفخ و حالت تهوع باشد که در صورت بارداری حدود یک هفته یا بیشتر طول می کشد. فرم شدیدتر باعث افزایش سریع وزن و تنگی نفس می شود که نیاز به درمان اورژانسی دارد.
خونریزی یا عفونت:
مانند هر روش تهاجمی، خطر نادر خونریزی یا عفونت با فناوری کمک باروری یا جراحی باروری وجود دارد.[۹]
منابع:
-
Jameson JL, et al., eds. Clinical management of male infertility. In: Endocrinology: Adult and Pediatric. 7th ed. Philadelphia, Pa: Saunders Elsevier; 2016. https://www.clinicalkey.com. Accessed March 25, 2019.
-
Kuohung W, et al. Treatments for female infertility. https://www.uptodate.com/contents/search. Accessed May 5, 2019.
-
↑Debra Minjarez, MS, MD. Board Certified Reproductive Endocrinologist & Infertility Specialist. Expert Interview. 31 March 2020.
نظرات کاربران