سکسومنیا: رابطه جنسی در خواب چیست؟

سکسومونیا یا رابطه جنسی در خواب زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در خواب دست به اعمال جنسی می‌زند. این اختلال نادر جنسی در خواب آنقدرها که به نظر می رسد سرگرم کننده یا لذت بخش نیست.  بیدار شدن با خودارضایی، شروع رابطه جنسی یا ارگاسم مانند یک رویا به نظر می رسد. اما برای کسانی که با سکس‌ومنیا زندگی می‌کنند، ممکن است بیشتر شبیه یک کابوس به نظر برسد.

اکثر تحقیقات موجود نشان داده اند که اپیزودهای سکس خوابی بیشتر در طول حرکت غیرسریع چشم (NREM)، بدون رویا و عمیق ترین مرحله چرخه خواب رخ می دهد. این معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که بخشی از مغز بیدار است و قسمت دیگر در خواب است، و به فرد اجازه می‌دهد تا همچنان فعالیت‌های خود را بدون آگاهی کامل از اعمال خود انجام دهد.

رویاهای جنسی سکس‌ومنیا در نظر گرفته نمی‌شوند زیرا شامل اعمال یا رفتارهای فیزیکی به غیر از برانگیختگی و انزال نمی‌شوند.

سکسومنیا چیست؟

سکسومونیا یک نوع پاراسومنیا، یک فعالیت، رفتار یا تجربه غیرطبیعی است که در طول خواب عمیق رخ می دهد. اما بسیاری از حقایق در مورد سکس‌ومنیا، مانند علت دقیق آن، انواع علائم و شیوع آن، درک نشده است.

پاراسومنیا چیست؟

پاراسومنیا اصطلاحی کلی برای اختلالات خواب مختلف است که ممکن است شامل حرکات غیرعادی در طول خواب یا رویاهای عجیب و گاهی آزاردهنده باشد. پاراسومنیا معمولاً در طول انتقال بین خواب REM و غیر REM رخ می دهد و در کودکان بیشتر از بزرگسالان تشخیص داده می شود.

سکسومونیا یک بیماری نسبتاً جدید است که اولین مورد رسمی آن در سال ۱۹۸۶ گزارش شد. و طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۵، تنها ۹۴ مورد رابطه جنسی در خواب در سراسر جهان ثبت شده است.

همچنین مطالعه طولانی مدت سکسومنیا بسیار دشوار است زیرا به طور تصادفی در طول شب رخ می دهد.

علائم

سکسومونیا اغلب باعث دست زدن به خود یا حرکات جنسی می شود، اما همچنین می تواند باعث شود که فرد ناآگاهانه به دنبال صمیمیت جنسی با دیگران باشد. خواب‌خوابی ممکن است همزمان با سایر فعالیت‌های پاراسومنیا مانند راه رفتن در خواب یا صحبت کردن نیز رخ دهد.

گاهی اوقات این شریک زندگی، هم اتاقی یا والدین است که برای اولین بار متوجه علائم این بیماری می شود. شرکای جنسی ممکن است متوجه شوند که شریک زندگی آنها به طور غیرعادی سطح پرخاشگری جنسی را افزایش می دهد و به طور تصادفی در شب مهارهای آن کاهش می یابد.

علائم شایع دوره های سکس خوابی عبارتند از:

• نوازش یا مالیدن
• ناله
• تنفس سنگین و ضربان قلب بالا
• تعریق
• خودارضایی
• رانش لگن
• شروع پیش بازی با شخص دیگری
• رابطه جنسی
• ارگاسم خود به خود
• نداشتن هیچ خاطره ای از رویدادهای جنسی
• خیره شدن در طول رویدادها
• عدم پاسخگویی به محیط بیرون در طول رویدادها
• ناتوانی یا مشکل در بیدار شدن در طول رویدادها
• انکار فعالیت در طول روز زمانی که کاملا هوشیار است
• راه رفتن در خواب یا صحبت کردن

جدای از علائم جسمی که در طول دوره رخ می دهد، خواب جنسی می تواند عواقب مضر عاطفی، روانی اجتماعی و حتی جنایی داشته باشد.

محرک ها

مانند سایر پاراسومنیاها، مانند راه رفتن در خواب، به نظر می‌رسد که خواب‌آلودگی ناشی از اختلال در هنگام حرکت مغز بین چرخه‌های خواب عمیق است. این اختلالات اغلب برانگیختگی سردرگمی (CA) نامیده می شوند.

اگرچه علل رابطه جنسی در خواب ناشناخته باقی مانده است، تحقیقات نشان می دهد که این بیماری دارای عوامل خطر واضحی است، در درجه اول شرایط پزشکی، عادات سبک زندگی، مشاغل و داروهایی که با الگوهای خواب تداخل دارند.

محرک هایی که برای افزایش احتمال سکسومنی در نظر گرفته می شوند عبارتند از:

• کمبود خواب
• خستگی شدید
• مصرف بیش از حد الکل
• استفاده از داروهای غیر قانونی
• اضطراب
• فشار
• شرایط بد خواب (خیلی سبک، پر سر و صدا یا گرم)
• عدم رعایت بهداشت یا برنامه خواب
• نوبت کاری، به ویژه مشاغل پر استرس، مانند کارهای نظامی یا بیمارستانی
• مسافرت رفتن
• به اشتراک گذاشتن یک تخت با کسی، صرف نظر از رابطه او با آن شخص

آپنه انسدادی خواب با بسیاری از موارد مستند شده از خواب جنسی مرتبط است، احتمالاً به این دلیل که باعث ایجاد اختلال در خواب عمیق می شود.

برخی از افرادی که در بزرگسالی دچار سکس‌سومنیا می‌شوند، رفتارهای پاراسومنیا دیگری نیز انجام می‌دهند که معمولاً در خواب راه رفتن یا در دوران کودکی انجام می‌دهند.

شرایط پزشکی در نظر گرفته شده از عوامل خطر برای سکسومونیا عبارتند از:

• آپنه انسدادی خواب (OSA)
• سندرم پای بی قرار
• بیماری ریفلاکس معده (GERD)
• سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
• سابقه سایر فعالیت های پاراسومنیا، مانند راه رفتن در خواب یا صحبت کردن
• بیماری کرون
• کولیت
• زخم ها
• سردردهای میگرنی
• انواع صرع و سایر اختلالات تشنجی
• ضربه به سر
• داروهای اضطراب و افسردگی، به ویژه اسیتالوپرام (SSRI)
• اختلال تجزیه ای مرتبط با خواب، وضعیتی که اغلب با آسیب های جنسی دوران کودکی مرتبط است
• بیماری پارکینسون
• ارتباط با مواد مخدر، الکل و دارو

هنگامی که خواب جنسی به استفاده از الکل یا داروهای غیرقانونی مربوط می شود، درمان شامل قطع فوری مصرف یا کاهش مصرف دارو به سطح ایمن است.

افرادی که رابطه جنسی در خواب را به عنوان یک عارضه جانبی داروهای تجویزی تجربه می کنند، ممکن است نیاز به قطع مصرف داروها یا تغییر دوز داشته باشند.

با این حال، در بسیاری از موارد، فواید دارو بر عوارض جانبی آن بیشتر است، بنابراین درمان ممکن است بر کاهش تأثیر علائم سکس‌ومنیا تمرکز کند.

درمان و مدیریت

به نظر می رسد بهترین راه برای درمان این عارضه، حفظ یک برنامه سالم، منظم و خواب و بیداری است.

در بیشتر موارد گزارش شده، علائم سکس‌ومنیا زمانی کاهش می‌یابد یا برطرف می‌شود که افراد خواب پایدارتر و باکیفیت‌تری داشته باشند.

اثر واقعی درمان بر خواب‌آلودگی جنسی به خوبی درک نشده است، زیرا ردیابی طولانی‌مدت علائم دشوار است.

داروهای سکسومنیا

برخی از داروها ممکن است برای درمان سکس‌ومنیا توصیه شوند، از جمله آرام‌بخش‌های خفیف و داروهای ضد افسردگی.

در برخی موارد گزارش شده، داروهای بدون برچسب طراحی و تایید شده برای درمان سایر شرایط برای مدیریت خواب‌آلودگی جنسی مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

درمان بیماری‌های زمینه‌ای که باعث اختلال خواب می‌شوند، مانند آپنه خواب، ممکن است موارد سکس‌ومنیا را کاهش داده یا برطرف کند.

گزینه های درمانی پزشکی برای سکسومنیا عبارتند از:

داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی مانند دولوکستین و کلونازپام

درمان فشار مثبت مداوم بینی (CPAP)

آنتی اسیدها و مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs). اینها بدون نسخه یا آنلاین در دسترس هستند.

داروهای آرام بخش خفیف

محافظ های دهان، صفحات گاز گرفتن یا دستگاه های پیشرفت فک پایین. قبل از خرید با یک متخصص پزشکی صحبت کنید

تغییر سبک زندگی

تقریباً در هر مورد توصیف شده از خواب‌آلودگی جنسی، حداقل بخشی از فرآیند درمان شامل تعدیل سبک زندگی است. از آنجایی که بسیاری از علائم سکس‌سومنیا بر سایر افراد تأثیر منفی می‌گذارد، بهترین راه برای درمان آن انزوای شبانه است.

برخی از افراد مبتلا به سکس‌ومنیا با قفل کردن خود در اتاق خواب به تنهایی در شب یا قرار دادن سیستم هشدار بر روی درب اتاق خواب علائم مشکل ساز را کاهش می دهند.

تشخیص

سکسومونیا به تازگی از نظر پزشکی طبقه بندی شده است، بنابراین هیچ فرآیند تشخیصی استانداردی برای این بیماری وجود ندارد.

یک روانپزشک که اغلب در زمینه اختلالات خواب متخصص است، ممکن است با مرور تاریخچه پزشکی فردی و پرسیدن سوالاتی در مورد علائم، اختلالات خواب جنسی را تشخیص دهد. با این حال، پذیرفته‌شده‌ترین روش تشخیصی برای سکس‌ومنیا، ویدئو-پلی‌سومنوگرافی (vPSG) است.

در طول vPSG، یک فرد به دستگاه‌های فیزیولوژیکی مانند ضربان قلب، تنفس و مانیتورهای حرکتی متصل می‌شود و در هنگام خواب از آنها فیلم‌برداری می‌شود.

در حال حاضر رابطه جنسی در خواب به عنوان یک نوع پاراسومنیا در راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانی (DSM-5) طبقه بندی شده است.

طبقه‌بندی بین‌المللی اختلالات خواب، ویرایش سوم (ICSD-3)، همچنین سکس‌سومنیا را به عنوان نوعی از پاراسومنیا غیر REM طبقه‌بندی می‌کند.

عوارض

برخی از افراد از اینکه بدانند کارهایی را انجام داده اند که به یاد نمی آورند، به خصوص اعمال جنسی، احساس شرم یا خجالت می کنند.

با توجه به اینکه فرد شروع کننده یا درگیر کنش جنسی از نظر فنی ناخودآگاه است، سکسومنیا می تواند سؤال رضایت را دشوار کند. چندین پرونده قضایی شامل اتهامات سوء رفتار جنسی در رابطه با رابطه جنسی در خواب با پیامدهای مختلف است.

اگرچه سابقه پزشکی و سایر شواهد فرد در دادگاه به دقت مورد بررسی قرار می گیرد، تعیین مسئولیت همچنان پیچیده و بحث برانگیز است.

مدیریت روانشناختی

مراجعه به روانپزشک یا روانشناس نیز ممکن است باعث کاهش احساس خجالت و شرم مرتبط با سکسومنیا شود.

افراد مبتلا به خواب‌خوابی جنسی نیز ممکن است با انجام جلسات مشاوره گروهی با فردی که تحت تأثیر منفی علائم قرار گرفته است، علائم عاطفی و روانی اجتماعی را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

در بیشتر موارد ثبت شده، علائم سکس‌ومنیا شریک خواب آگاهانه را نگران کرده یا عصبانی کرده است.

با این حال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ به این نتیجه رسید که در طول دوره‌های خواب‌آلودگی جنسی، برخی از شرکا کمتر عجله‌تر، ملایم‌تر و بیشتر بر رضایت همسرشان تمرکز می‌کنند.