شکستگی آلت تناسلی چیست؟

شکستگی آلت تناسلی یک آسیب نادر و نگران کننده است که ممکن است در حین رابطه جنسی رخ دهد. شکستگی آلت تناسلی مانند شکستگی در استخوان نیست. بلکه، این یک پارگی در دو ناحیه آلت تناسلی مسئول نعوظ است: اجسام غاری و تونیکا آلبوژینه. تونیکا آلبوژینه غلاف لاستیکی از بافت زیر پوست است که به آلت تناسلی اجازه می دهد تا در عرض و طول افزایش یابد تا نعوظ محکمی ایجاد کند. گاهی اوقات بافت نعوظ زیر تونیکا آلبوژینیا نیز پاره می شود، که به عنوان جسم غاری شناخته می شود.

شکستگی آلت تناسلی یک اورژانس پزشکی است. اگر این اتفاق بیفتد، باید در اسرع وقت به بیمارستان بروید و احتمالاً به عمل جراحی نیاز خواهید داشت. درمان سریع می تواند به جلوگیری از مشکلات دائمی جنسی و ادراری کمک کند.

علائم

شکستگی آلت تناسلی یک آسیب دردناک است که معمولاً در دو سوم پایین آلت تناسلی ایجاد می شود.

علائم شکستگی آلت تناسلی عبارتند از:

• خونریزی از آلت تناسلی
• کبودی تیره رنگ بالای ناحیه آسیب دیده
• داشتن مشکل در ادرار کردن
• صدای ترکیدن یا ترک خوردن در هنگام وقوع.
• از دست دادن نعوظ به طور ناگهانی
• درد شدیدی که ممکن است ادامه پیدا کند یا نکند
• آلت تناسلی خم شده
• تورم ناشی از تجمع خون در زیر پوست.
• خون در ادرار

بر اساس تحقیقات منبع مورد اعتماد، علائم شکستگی آلت تناسلی که شامل صدای ترکیدن یا از دست دادن سریع نعوظ نمی شود، معمولاً به دلیل نوع دیگری از آسیب است.

شکستگی آلت تناسلی اغلب باعث می‌شود که آلت تناسلی  آنچه را که پزشکان آن را «دفورمیتی بادمجان» می‌نامند، ایجاد کند، جایی که آلت تناسلی بنفش و متورم به نظر می‌رسد. علائم نادرتر شکستگی آلت تناسلی شامل تورم در کیسه بیضه و خون در ادرار است. سایر شرایطی که علائم شکستگی آلت تناسلی را شبیه‌سازی می‌کنند شامل پارگی سیاهرگ‌ها و شریان‌های آلت تناسلی و پارگی رباط آویزان است.

علل

شکستگی آلت تناسلی زمانی اتفاق می افتد که ضربه ناگهانی یا خم شدن آلت تناسلی باعث شکستن تونیکا آلبوژینیا شود. شکستگی آلت تناسلی معمولا تنها زمانی رخ می دهد که آلت تناسلی مرد در حالت نعوظ باشد. آلت شل معمولاً شکسته نمی‌شود، زیرا جسم غاری به اندازه زمانی که آلت تناسلی در حالت نعوظ است بزرگ نمی‌شود. این آسیب معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که مرد به استخوان شرمگاهی یا پرینه فشار وارد می‌کند که می‌تواند باعث  شکستن جسم غاری شود. مردان در هنگام شکستگی لزوماً رابطه جنسی خشن ندارند، اما ممکن است در موقعیتی باشند که احتمال برخورد آلت تناسلی با استخوان بیشتر باشد.

علل شایع شکستگی آلت تناسلی عبارتند از:

• خم شدن شدید آلت تناسلی در هنگام مقاربت واژینال.
• ضربه شدید به آلت تناسلی در هنگام سقوط، تصادف رانندگی یا سایر حوادث ناگوار
• خودارضایی آسیب زا
• غلت زدن در رختخواب روی آلت تناسلی نعوظ یافته
• ضربه زدن به آلت تناسلی در حالت نعوظ به چیزی، مانند چارچوب در یا مبلمان
•  ضربه خوردن در حین مقاربت (شایع ترین شکستگی آلت تناسلی ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که آلت تناسلی شما از شریک جنسی شما خارج شود و به ناحیه بین مقعد و پرینه یا استخوان لگن فشار وارد کند.

عوامل خطر

اگرچه شکستگی آلت تناسلی می تواند در اثر آسیب در هر موقعیتی در رابطه جنسی ایجاد شود، برخی از روش ها شانس را افزایش می دهند. در مردان دگرجنس‌گرا، وضعیت زن در بالا خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. هنگامی که آلت تناسلی به طور لحظه ای در ورودی واژن مسدود می شود، وزن کامل زن می تواند به زور نعوظ را خم کند. زن همچنین ممکن است بیش از حد به جلو یا عقب تکان بخورد و ساقه آلت تناسلی را خم کند.

تشخیص

پزشک معمولاً می‌تواند شکستگی آلت تناسلی را با پرسیدن سؤالاتی در مورد چگونگی وقوع شکستگی و بررسی آلت تشخیص دهد. در صورت عدم تشخیص با معاینه فیزیکی ممکن است از مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس نیز استفاده شود. همچنین، پزشک ممکن است از سونوگرافی استفاده کند که از امواج صوتی برای تشخیص ناهنجاری‌ها و تعیین محل دقیق ناحیه یا مناطقی که آلت تناسلی در آن آسیب دیده است، استفاده می‌کند.

اگر پزشک نتواند پارگی را با استفاده از سونوگرافی تشخیص دهد، ممکن است به جای آن از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) استفاده کند.

همچنین ممکن است برای بررسی اینکه آیا مجرای ادرار آسیب دیده است یا خیر، نیاز به انجام آزمایش‌های ادراری خاص باشد.  این آزمایش شامل تزریق یک رنگ به مجرای ادرار از طریق نوک آلت تناسلی و گرفتن عکس اشعه ایکس است. این کار هر گونه آسیب یا ناهنجاری را نشان می دهد که جراح باید در هنگام انجام ترمیم بداند.

درمان شکستگی آلت تناسلی

شکستگی آلت تناسلی معمولا نیاز به جراحی دارد. جراح از بخیه ها برای بستن پارگی تونیکا آلبوژینه و جسم غارنوزوم استفاده می کند. اهداف اصلی درمان بازیابی یا حفظ توانایی شما برای داشتن نعوظ و حفظ عملکرد ادراری است.

درمان شکستگی آلت تناسلی می تواند شامل مراقبت در منزل هم باشد. درمان های خانگی عبارتند از:

• قرار دادن کیسه های یخ پوشیده شده با پارچه به مدت ۱۰ دقیقه هر بار برای کاهش تورم.
• مصرف داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و تورم.
• گاهی اوقات، پزشک بستن آلت تناسلی یا پوشیدن «آتل‌های» مخصوص را برای قرار دادن آلت به‌گونه‌ای توصیه می‌کند که فشار را کاهش دهد.

نشان داده شده است که استفاده از درمان های خانگی به تنهایی باعث عوارض زیادی در پی شکستگی آلت تناسلی می شود. نمونه هایی از این موارد عبارتند از درد هنگام نعوظ، زاویه شدید آلت تناسلی و ناتوانی در رسیدن به نعوظ.

در نتیجه، بسیاری از پزشکان ترمیم و درمان جراحی را توصیه می کنند. بر اساس برخی تحقیقات، جراحی نتایج بهتری برای افراد مبتلا به شکستگی آلت تناسلی دارد.

درمان جراحی می تواند بر اساس میزان جراحات مرد متفاوت باشد. نمونه هایی از ترمیم هایی که ممکن است پس از شکستگی آلت تناسلی انجام شوند عبارتند از:

• خلاص شدن از شر هماتوم یا تجمع خون به دلیل شکستگی
• توقف خونریزی رگ های خونی آسیب دیده
• بستن هر بریدگی یا پارگی آلت تناسلی که ممکن است باعث خونریزی شود.
• اگر مجرای ادرار مرد نیز آسیب دیده باشد، ممکن است پزشک نیاز به ترمیم آن داشته باشد.

برای ترمیم شکستگی آلت تناسلی، پزشک برشی در پوست آلت تناسلی ایجاد می کند تا به یک یا چند ناحیه پاره شده دسترسی پیدا کند. جراح این پارگی ها را با بخیه ترمیم می کند. اگر مردی به دنبال درمان شکستگی آلت تناسلی نباشد، ممکن است دچار تغییر شکل دائمی آلت تناسلی شود. شکستگی آلت تناسلی درمان نشده همچنین ممکن است منجر به مشکل در حفظ نعوظ شود که به عنوان اختلال نعوظ شناخته می شود.

بهبود

پس از جراحی، معمولاً یک تا سه روز در بیمارستان می‌مانید. پزشک داروهای ضد درد و آنتی بیوتیک تجویز می کند. داروهای خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

پس از جراحی، بهبودی کامل شکستگی ماه ها طول می کشد. شما باید معاینات بعدی و احتمالاً مطالعات تصویربرداری داشته باشید حداقل یک ماه پس از جراحی نباید رابطه جنسی داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چه کاری می توانید برای کمک به بهبود آسیب انجام دهید.

جراحی در بیش از ۹۰ درصد موارد با منبع قابل اعتماد نتایج خوبی دارد. برخی از مردان ممکن است پس از ترمیم عوارض جانبی از جمله اختلال نعوظ، انحنای آلت تناسلی و نعوظ دردناک را تجربه کنند.

سهولت بهبودی پس از شکستگی آلت تناسلی معمولاً به شدت آسیب بستگی دارد. در حالی که اکثر مردان می توانند پس از عمل به خانه بروند، پزشک معمولاً به آنها توصیه می کند که حداقل به مدت یک ماه از فعالیت جنسی خودداری کنند تا محل جراحی بهبود یابد.

در موارد نادری که مردی در طول دوره بهبودی در اجتناب از نعوظ مشکل دارد، پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش احتمال نعوظ تجویز کند، مانند آرام بخش ها یا هورمون ها.

درمان سریع شکستگی آلت تناسلی برای اطمینان از اینکه مرد می تواند به عملکرد کامل جنسی و ادراری خود بازگردد، حیاتی است.

سوالات متداول

عوارض احتمالی جراحی برای ترمیم شکستگی آلت تناسلی چیست؟

عوارض جراحی ترمیم شکستگی آلت تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آلت تناسلی خمیده
• فیستول (روزنه های ناخواسته).
• اختلال در نعوظ.
• نعوظ دردناک.

بهبودی پس از جراحی شکستگی آلت تناسلی چقدر طول می کشد؟

ممکن است چند روز پس از جراحی شکستگی آلت تناسلی در بیمارستان باشید. برای بررسی اینکه زخم در حال بهبود است و مشکلی در دفع ادرار ندارید ویزیت های بعدی خواهید داشت.

تفاوت بین شکستگی آلت تناسلی و ترومای آلت تناسلی ناشی از برداشتن چیست؟

برخی از انواع آسیب های آلت تناسلی ممکن است در ابتدا شکستگی آلت تناسلی به نظر برسد. ممکن است برخی یا بیشتر علائم را داشته باشید، اما درد خفیف تری را تجربه کنید. یکی از آسیب‌ها، ترومای آلت تناسلی است که با برداشتن پوست آلت تناسلی اتفاق می‌افتد. این معمولاً در هنگام حوادث صنعتی اتفاق می افتد. مانند زمانی که آلت تناسلی شکسته است نیست. معمولاً در شکستگی آلت تناسلی، پوست دست نخورده باقی می ماند.

آیا بافت نعوظ به خودی خود بهبود می یابد؟

توصیه نمی شود که فقط اجازه دهید آلت تناسلی خود به خودی خود بهبود یابد. اگر دچار شکستگی آلت تناسلی شده اید و تحت درمان قرار نمی گیرید، ممکن است آلت تناسلی شما کج شده بهبود یابد. همچنین ممکن است عملکرد جنسی یا ادراری را از دست بدهید.

شکستگی آلت تناسلی یک اورژانس پزشکی است. اگر ضربه شدیدی به آلت تناسلی خود وارد شده است به اورژانس بروید. جراحی درمان انتخابی برای اکثر موارد شکستگی آلت تناسلی است. جراحی نتیجه طولانی مدت بهتری نسبت به درمان محافظه کارانه دارد.

منابع:

Hartman, R. J. (2015, March 12). Penile fracture. The New England Journal of Medicine, ۳۷۲, ۱۰۵۵
www.nejm.org

Jack, G. S., Garraway, I., Reznichek, R., & Rajfer, J. (2004). Current treatment options for penile fractures. Reviews in Urology, ۶(۳), ۱۱۴-۱۲۰
https://www.ncbi.nlm.nih.gov

Jha, P. (n.d.). Penile fracture
https://radiopaedia.org

Amit A, et al. (2013). Penile fracture and associated urethral injury: Experience at a tertiary care hospital. DOI:
۵۴۸۹/cuaj.475

Jack GS, et al. (2004). Current treatment options for penile fractures.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov

Mahapatra RS, et al. (2015). Penile fracture: Our experience in a tertiary care hospital. DOI:
۵۵۳۴/wjmh.2015.33.2.95

Mensah JE, et al. (2010). Early surgical repair of penile fractures.
www.ncbi.nlm.nih.gov

Nason GL, et al. (2013). Sexual function outcomes following fracture of the penis. DOI:
۵۴۸۹/cuaj.199

Penile fracture. (n.d.).
/www.maleinfertility.org

Penis health: Identify and prevent problems. (2016).
www.mayoclinic.org

Trost L. (2015). Is it possible to fracture your penis?
www.mayocliinc.org

Wani I. (2008). Management of penile fracture.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov

Zargooshi J. (2000). Penile fracture in Kermanshah, Iran: report of 172 cases.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov