چگونه بفهمیم که  در یک رابطه سالم هستیم؟

روابط بخش مهمی از زندگی است. تحقیقات به طور مداوم نشان داده است که ارتباطات اجتماعی برای سلامت روانی و جسمی حیاتی است. افرادی که روابط سالمی دارند، سلامت روان بهتری دارند، احتمال بیشتری برای انجام رفتارهای سالم دارند و خطر مرگ و میر آنها کاهش می یابد.

این مقاله برخی از ویژگی های یک رابطه سالم و چگونگی تشخیص علائم مشکلات احتمالی را مورد بحث قرار می دهد. همچنین برخی از مراحلی را که می توانید برای بهبود سلامت رابطه خود انجام دهید، بررسی می کند. همچنین این نوشته به شما کمک می کند تا بدانید از ابتدای رابطه چگونه رفتار کنید.

سوالاتی که باید از خود بپرسید.

مهم است که به یاد داشته باشید که چیزی به نام یک رابطه کامل وجود ندارد. هر رابطه ای ترکیبی از ویژگی های سالم و ناسالم دارد. چیزی که یک پیوند را مثبت می کند این است که هر فرد باید برای حفظ ارتباط و رفع مشکلات تلاش کند.

مردم اغلب زمان زیادی را صرف صحبت در مورد چگونگی تشخیص یک رابطه بد می کنند. اما بحث بسیار کمتری در مورد اینکه دقیقاً چه چیزی یک رابطه سالم را تشکیل می دهد وجود دارد. موارد زیر را در نظر بگیرید:

آیا به یکدیگر اعتماد دارید؟

آیا به یکدیگر احترام می گذارید؟

آیا از منافع  یکدیگر حمایت می کنید؟

آیا با یکدیگر صادق و روراست هستید؟

آیا می توانید هویت فردی خود را حفظ کنید؟

آیا در مورد احساسات، امیدها، ترس ها و رویاهای خود صحبت می کنید؟

آیا رابطه عاطفی سالمی دارید و به هم ابراز احساسات می کنید؟

آیا برابری و انصاف در رابطه شما وجود دارد؟

نیازهای هر فرد متفاوت است. برای مثال، برخی از افراد نسبت به دیگران نیاز بیشتری به دریافت عشق و محبت دارند. در یک رابطه سالم، هر فردی قادر است آنچه را که نیاز دارد به دست آورد. نگاه به رابطه  و بررسی اینکه آیا این رابطه دارای ویژگی های سالم است یا خیر می تواند برای بهبود رابطه مفید باشد. اعتماد، احترام، حمایت و صداقت چند ویژگی مهم هستند که باید به دنبال آنها باشید.

ویژگی های روابط سالم

در حالی که همه روابط متفاوت هستند، برخی از ویژگی های کلیدی وجود دارد که به تمایز یک ارتباط بین فردی سالم از یک ارتباط ناسالم کمک می کند.

اعتماد

اعتماد به شریک زندگی یکی از اجزای اصلی هر رابطه سالم است. تحقیقات نشان می‌دهد که توانایی شما در اعتماد کردن به دیگران تحت تأثیر سبک کلی دلبستگی شما قرار می‌گیرد. روابطی که در اوایل زندگی تجربه می‌کنید یا می بینید، در شکل‌دهی انتظارات شما از روابط آینده تاثیر میگذارد.

اگر روابط گذشته شما امن، پایدار و قابل اعتماد بوده است، به احتمال زیاد به شریک زندگی خود نیز اعتماد خواهید کرد. با این حال، اگر روابط گذشته شما ناپایدار و غیرقابل اعتماد بود، ممکن است کمتر به شریک خود اعتماد کنید. لذا لازم است به دنبال راه حلی برای ایجاد حس اعتماد در خود نبست به طرف مقابل باشید.

اعتماد همچنین از نحوه رفتار دو نفر با یکدیگر ایجاد می شود. وقتی می بینید که شریک زندگی تان با شما خوب رفتار می کند، قابل اعتماد است و در صورت نیاز در کنار شما خواهد بود، به احتمال زیاد این اعتماد را تقویت خواهید کرد.

ایجاد اعتماد مستلزم خودافشایی متقابل با به اشتراک گذاشتن چیزهایی در مورد خودتان است. با گذشت زمان، فرصت هایی برای آزمایش و ارزیابی این اعتماد پدیدار می شود. با افزایش اعتماد، رابطه به منبع بزرگی از راحتی و امنیت تبدیل می شود. اگر احساس می کنید که باید چیزهایی را از شریک زندگی خود پنهان کنید، باید به خود شک کنید  که این اعتماد ضروری را ندارید.

صراحت و صداقت

باید بدانید که در یک رابطه سالم کاملا می توانید خودتان باشید. در حالی که همه زوج‌ها سطوح مختلفی از صراحت و خودافشایی دارند، شما هرگز نباید احساس کنید که باید جنبه‌هایی از خودتان را پنهان کنید یا شخصیت خود را تغییر دهید. راحت بودن و صادق بودن با یکدیگر نه تنها به شما کمک می کند تا به عنوان یک زوج بیشتر احساس ارتباط نزدیک کنید، بلکه به تقویت اعتماد نیز کمک می کند. خودافشایی به چیزی اشاره دارد که شما مایلید در مورد خود با شخص دیگری به اشتراک بگذارید.

در آغاز یک رابطه، ممکن است خودداری کنید و در مورد آنچه که مایل به افشای آن هستید احتیاط بیشتری کنید. با گذشت زمان، با افزایش صمیمیت یک رابطه، شرکا شروع به افشای بیشتر افکار، عقاید، باورها، علایق و خاطرات خود برای یکدیگر می کنند.

این بدان معنا نیست که شما نیاز دارید همه چیز را با شریک زندگی خود به اشتراک بگذارید. هر فردی به حریم خصوصی و فضای خصوصی برای خود نیاز دارد. آنچه که بیش از همه مهم است این است که آیا هر یک از طرفین در صورت تمایل به اشتراک گذاشتن امیدها، ترس ها و احساسات خود احساس راحتی می کنند یا خیر. زوج های سالم نیازی ندارند که همیشه با هم باشند یا همه چیز را به اشتراک بگذارند.

با این حال، اختلاف نظر در مورد میزان صداقت در یک رابطه گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود. خوشبختانه، یک مطالعه نشان داد که وقتی افراد از سطح راحتی و صمیمیت شریک خود ناراضی هستند، معمولاً مشکل را با شریک خود در میان می‌گذارند. این مثال خوبی از این است که چگونه پرداختن به یک مشکل آشکارا می‌تواند به تقویت رابطه کمک کند.

در حالی که ممکن است همسرتان نیازهای متفاوتی نسبت به شما داشته باشد، یافتن راه‌هایی برای سازش در عین حفظ مرزهای خود بسیار مهم است. مرزهای سالم در یک رابطه به شما این امکان را می دهد که همچنان کارهایی را که برایتان مهم هستند، مانند بیرون رفتن با دوستان و حفظ حریم خصوصی انجام دهید، در حالی که همچنان چیزهای مهم را با شریک زندگی خود به اشتراک بگذارید. شریکی که انتظارات نا به جایی از صراحت دارد، ممکن است انتظار داشته باشد که تمام جزئیات شما و کاری که انجام می دهید بداند.

احترام متقابل

در روابط نزدیک و سالم، افراد احترام مشترکی برای یکدیگر قائل هستند. آنها یکدیگر را تحقیر یا تخریب نمی کنند و حمایت و امنیت را برای یکدیگر فراهم می کنند.

راه های مختلفی وجود دارد که زوج ها می توانند به یکدیگر احترام بگذارند. این کارها شامل:

به حرف های یکدیگر گوش دهید.

وقتی شریک زندگیتان از شما می خواهد کاری را انجام دهید به تعویق نیاندازید یا سنگ اندازی نکنید.

وقتی یک نفر اشتباه می کند فهمیده و بخشنده باشید.

یکدیگر را تخریب نکنید.

به چیزهایی که شریک زندگی شما از آنها لذت می برد علاقه نشان دهید.

به شریک زندگی خود اجازه دهید فردیت خود را حفظ کند.

از علایق شریک زندگی خود حمایت کنید و او را تشویق کنید.

نسبت به یکدیگر قدردان باشید.

با یکدیگر همدلی داشته باشید.

محبت

روابط سالم با علاقه و محبت مشخص می شود. تحقیقات نشان داده است که اشتیاق اولیه که نشانه شروع یک رابطه جدید است به مرور زمان کاهش می یابد. اما این بدان معنا نیست که نیاز به محبت، آرامش و مهربانی هم کاهش می یابد.

عشق پرشور معمولا در ابتدای یک رابطه اتفاق می افتد و با اشتیاق شدید، احساسات قوی و نیاز به حفظ نزدیکی فیزیکی مشخص می شود. این عشق پرشور در نهایت به عشق دلسوزانه تبدیل می شود که با احساس محبت، اعتماد، صمیمیت و تعهد مشخص می شود.

در حالی که آن احساسات شدید اولیه در نهایت به سطوح عادی بازمی‌گردند، زوج‌هایی که در روابط سالم هستند، می‌توانند با پیشرفت رابطه صمیمیت عمیق‌تری ایجاد کنند.

با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که نیازهای فیزیکی برای هر فردی متفاوت است. میزان محبت یا صمیمیت «درست» وجود ندارد. کلید یک رابطه سالم این است که هر دو طرف از میزان محبتی که با شریک خود به اشتراک می گذارند راضی باشند.

ارتباط خوب

روابط سالم و طولانی مدت، خواه دوستی باشد یا ازدواج، نیازمند توانایی برقراری ارتباط خوب است. در حالی که به نظر می رسد بهترین روابط آنهایی هستند که متضمن تعارض نیستند، اما دانستن اینکه چگونه اختلاف نظرها را به طور مؤثر حل کنید مهمتر از اجتناب از بحث و جدل به منظور حفظ صلح است.

گاهی اوقات تعارض می تواند فرصتی برای تقویت ارتباط با شریک زندگی تان باشد. تحقیقات نشان داده است که تعارض می تواند در روابط  مفید باشد، زمانی که مشکلات جدی باید حل شود. همچنین به شرکا اجازه می دهد تا تغییراتی ایجاد کنند که به نفع آینده رابطه باشد.

هنگامی که درگیری ها به وجود می آیند، کسانی که در روابط سالم هستند درباره افکار و احساسات خود صحبت می‌کنند و برای رسیدن به یک راه‌حل تلاش می‌کنند، به شریک زندگی‌شان احترام می‌گذارند و همدلی می‌کنند.

حمایت 

در روابط سالم دو طرف از هم حمایت همه جانبه می کنند. گاهی ممکن است یکی از شرکا به کمک و حمایت بیشتری نیاز داشته باشد. حتی، یک نفر ممکن است ترجیح دهد نقش مراقبت کنندگی بیشتری را بر عهده بگیرد. تا زمانی که این حمایت ها در تعادل باشد و دو طرف از نحوه حمایت از هم راضی باشند و حمایت تنها یک طرفه نباشد رابطه در سلامت خود به سر می برد.

نشانه های مشکلات در رابطه

روابط می توانند در طول زمان تغییر کنند و هر رابطه ای همیشه ۱۰۰٪ سالم نیست. به خصوص زمان فشار، استرس می تواند منجر به رفتارهای ناسالم و مکانیسم های مقابله ای شود که می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. یک رابطه زمانی ناسالم است که چیزهای بد و منفی آن بیشتر از خوبی هایش باشد. برخی از این نشانه ها عبارتند از:

تلاش برای کنترل رفتارهای شما.

دوری جستن از یکدیگر.

ترس از به اشتراک گذاشتن نظرات یا افکارتان.

تحت فشار قرار گرفتن برای ترک چیزهایی که از آنها لذت می برید.

انتقاد از کاری که انجام می دهید، با چه کسی وقت می گذرانید، چگونه لباس می پوشید و غیره.

احساس فشار برای تغییر آنچه هستید.

احساس اینکه گذراندن وقت با هم یک وظیفه است.

عدم رعایت انصاف در حل و فصل اختلافات.

فقدان حریم خصوصی یا فشار برای به اشتراک گذاشتن تمام جزئیات زندگی خود با شریک زندگی خود.

نادیده گرفتن نیازهای خود برای اولویت دادن به شریک زندگی خود.

ارتباط ضعیف.

کنترل نابرابر بر منابع مشترک از جمله پول.

فریاد زدن.

برخی از مشکلات ممکن است موقتی باشند و می‌توانید با هم از طریق روش‌های خودیاری یا با مشورت با یک متخصص سلامت روان به آن‌ها رسیدگی کنید. وقتی صحبت از مشکلات جدی تری مانند رفتارهای توهین آمیز می شود، نگرانی اصلی شما باید حفظ  امنیت شما باشد.

چگونه یک رابطه سالم تر بسازیم؟

رفتارهای سمی اغلب نشانه ای از پایان دادن به یک رابطه ناسالم است. برای مشکلات دیگر، راه های زیادی برای رفع نقاط ضعف و ایجاد یک رابطه سالم تر وجود دارد.

نشان دادن قدردانی

زوج‌هایی که نسبت به یکدیگر احساس قدردانی می‌کنند، به یکدیگر نزدیک‌تر هستند و از روابط خود رضایت بیشتری دارند. یک مطالعه منتشر شده در مجله Personal Relationships نشان داد که نشان دادن قدردانی از شریک زندگی می تواند راه مهمی برای افزایش رضایت در روابط عاشقانه باشد. مطالعه دیگری نشان داد که احساس قدردانی از شریک زندگی، پیش بینی کننده دوام یک رابطه است.

 یافتن راه هایی برای جذاب نگه داشتن رابطه

همگام بودن با کارهای روزمره و بچه ها گاهی اوقات می تواند باعث شود که زوج ها به همان روال قبلی بیفتند. بی حوصلگی می تواند منجر به نارضایتی بیشتر با ادامه یک رابطه شود. به عنوان مثال، محققان دریافته‌اند که زوج‌هایی که در سال هفتم رابطه خود احساس بی‌حوصلگی می‌کنند، نه سال بعد احتمال بیشتری دارد که نارضایتی زناشویی را تجربه کنند.

بنابراین چه کارهایی می توانید انجام دهید تا عاشقانه را در دراز مدت زنده نگه دارید؟

برای یکدیگر وقت بگذارید. در تاریخ های خاص برنامه ریزی کنید یا هر هفته زمانی را برای تمرکز روی یکدیگر اختصاص دهید.

چیزهای جدید را با هم امتحان کنید. در کلاس های مشترک شرکت کنید یا سرگرمی جدیدی را امتحان کنید که هر دو از آن لذت ببرید.

از روال قدیمی خارج شوید.

به دنبال راه هایی برای غافلگیری یکدیگر باشید.

هر چند وقت یکبار زمانی را جدا از هم بگذرانید.

موبایل ها را خاموش کنید و زمانی را صرف تمرکز بر یکدیگر کنید.

زمانی برای صمیمیت و رابطه نزدیک پیدا کنید.

چه زمانی به دنبال کمک باشیم؟

قرار است همه روابط با مشکلاتی روبرو شوند. تعارضات بر سر مسائل مالی، چالش های فرزندپروری و سایر تفاوت ها همگی می توانند فراز و نشیب هایی را در یک رابطه طولانی مدت ایجاد کنند. حتی اگر شما و شریک زندگی تان در بیشتر مواقع رابطه سالمی داشته باشید، گاهی اوقات ممکن است مشکلاتی پیش بیاید که ممکن است نیاز باشد از کمک حرفه ای بهره مند شود.

یک متخصص سلامت روان که در پرداختن به مسائل بین فردی و روابط مهارت دارد، می تواند به شما کمک کند تا ارتباط برقرار کنید، گوش دهید و با برخی از مسائلی که ممکن است رابطه شما را به چالش می کشد کنار بیایید.

مهم است به خاطر داشته باشید که نمی‌توانید کسی را مجبور کنید رفتارش را تغییر دهد مگر اینکه خودش بخواهد. اگر شریک زندگی شما علاقه مند به رفتن به مشاوره نیست، خودتان بروید و روی نیازها و سلامتی خود تمرکز کنید. روی ساختن سیستم حمایت اجتماعی خود در خارج از رابطه کار کنید و اگر یک رابطه در نهایت ناسالم است، به آن پایان دهید.

خلاصه

بسیار مهم است که بدانید آیا یک رابطه اشتباه است یا خیر. حتی اگر رابطه شما سالم به نظر می رسد، گاهی اوقات از دور به رابطه نگاه کنید و رابطه خود را روانشناسی کنید. پیشرفت هایی که می توانید با هم انجام دهید  را پیدا کنید. این کار می تواند بسیار مفید باشد. روابط سالم با توانایی تشخیص مشکلاتی که ممکن است در بلندمدت رابطه شما را تهدید کند مشخص می شود. با گذاشتن انرژی تجزیه و تحلیل رابطه خود، می توانید برای ایجاد یک رابطه رضایت بخش تر با یکدیگر تعامل کنید.